Spóźnione pozdrowienia z Bretanii

Wiele razy... i wiele miałam tu do napisania... Nawet zaczynałam, ale nie starczało czasu dokończyć na tyle, by z roboczej poczekalni wrzucić w blog. Były to np. Pozdrowienia z Bretanii, które z opóźnieniem, już z domu serdecznie przesyłam)))
















Wszystko tam jest gotowym obrazem.

Obiecuję Wam i sobie, że tym jednym wpisem nie zakończę, niemożliwego do wyczerpania tematu, jakim jest Bretania. Mimo że czuję się jak osiołek, któremu w żłobie dano...
Jeżeli jest ktoś, kto zapomniał bajkę o osiołku Aleksandra Fredry, to przypomnę)))

Osiołkowi w żłoby dano,
W jeden owies, w drugi siano.
Uchem strzyże, głową kręci
I to pachnie, i to nęci.
Od którego teraz zacznie,
Aby sobie podjeść smacznie?
Trudny wybór, trudna zgoda
Chwyci siano, owsa szkoda,
Chwyci owies, żal mu siana.
I tak stoi aż do rana,
A od rana do wieczora;
Aż nareszcie przyszła pora,
Że oślina pośród jadła
Z głodu padła.

Powodem rzadkich moich wpisów jest nie tyle czas, którego ciągle brakuje, co... efekt osiołka)))nie umiem się zdecydować o czym najpierw napisać i ostatecznie - nic nie piszę:)  ale myślę, że to Wam też jest to nie obce)))